کارآیی مدل¬های تجربی رقابت در شبیه¬سازی عملکرد چغندرقند در تداخل با علف¬هرز تاج¬خروس ریشه قرمز

به­منظور ارزیابی کارآیی مدل­های­ تجربی ­رقابت در شبیه­ سازی عملکرد چغندرقند در تداخل با تاج‌خروس، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های­کامل­تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورها شامل پنج تراکم­تاج­خروس (1، 4، 8، 12 و 16 بوته در هر متر طول از هر ردیف کشت) و زمان سبزشدن تاج خروس شامل چهار سطح (همزمان، 10، 20 و 30 روز پس‌از سبـزشدن چغنـدرقند) به­همـراه شاهد بدون علف هرز بود. داده‌های عملکرد ریشه توسط چهار مدل ­رگرسیونی غیرخطی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که با افزایش تراکم و سبزشدن زودتر علف­هرز، LAI چغندرقند کاهش یافت و تأثیر تراکم علف‌هرز مهم­تر بود. در تمام تیمارهای برخوردار از چغندرهای با کمترین LAI، تاج­خروس بیشترین LAI را داشت. حضور تمام فصل 16 بوته تاج­خروس در هر متر طول, عملکردریشه چغندرقند را از 75 تن در هکتار در شاهد به 58 تن در هکتار کاهش داد. افزایش هر واحد علف هرز مازاد بر تراکم هشت بوته در هر متر طول توانست عملکرد­قند را 3/1 تن در هکتار در فاصله­ تراکمی 12-8 و 3/0 تن در هکتار در فاصله­ تراکمی 16-12 بوته در هر متر طول کاهش دهد. در بین مدل­های تجربی رقابت، مدل دو پارامتری کوزنس از کارآیی بالاتری در شبیه‌سازی عملکرد ­ریشه چغندرقند برخوردار بود. در مدل اخیر، میانگین­ درصد­ خطا از 4/1درصد بر مبنای عملکرد ­ریشه به 36/9درصد بر مبنای عملکرد ­قند افزایش یافت.